20 mei 2025
“Wat zie jij als kans om het sollicitatieproces nóg beter te maken?” Die vraag stelden we onlangs via een enquête op LinkedIn. Er waren verschillende reacties, maar één thema keerde het meeste terug: de behoefte aan betere feedback na een afwijzing.
Dat raakt een belangrijk punt. Want het einde van een sollicitatieproces doet ertoe. Misschien wel net zo veel als het begin.
Oprechtheid
Solliciteren vraagt iets van mensen. Het kost tijd. Energie. Soms ook hoop. En hoewel we allemaal weten dat afwijzingen erbij horen, voelt het toch anders wanneer je geen idee hebt waarom het niets is geworden. Was ik niet duidelijk genoeg? Had ik iets anders moeten zeggen? Of ging het simpelweg om een mismatch – zonder dat dat iets zegt over wie ik ben of wat ik kan? Zonder feedback blijven die vragen vaak hangen.
Juist dan kan oprechte, gerichte feedback een wereld van verschil maken.
Niet omdat het moet, maar omdat je iemand echt hebt gezien. Omdat je de tijd hebt genomen om te kijken, te luisteren en een weloverwogen keuze te maken. Door eerlijk te delen wat je hebt gezien en waarom het deze keer niet is gelukt, geef je iemand iets om mee verder te gaan. Als kandidaat kan je met eventuele feedbackpunten verder en weet je ook voor een volgende keer wat je kan ontwikkelen.
Meer dan alleen een goed imago
Het hoeft niet ingewikkeld te zijn. Een persoonlijke mail, een korte uitleg aan de telefoon – het zijn vaak de kleine dingen die blijven hangen. Want hoe een proces eindigt, bepaalt ook hoe iemand erop terugkijkt. En of diegene zich nog eens bij je wil melden. Of jou misschien juist aanbeveelt bij iemand anders.
Organisaties die hier aandacht aan besteden, bouwen aan meer dan alleen een goed imago. Ze laten zien dat ze mensen serieus nemen – ook als het antwoord ‘nee’ is. En dat wordt onthouden.
Menselijk sollicitatieproces
De conclusie uit onze enquête was helder: feedback is geen extraatje. Het is een wezenlijk onderdeel van een mensgericht sollicitatieproces. Want solliciteren doe je niet alleen met je cv – je doet het met hoofd én hart. En dan mag een ‘nee’ met onderbouwing op z’n minst een beetje richting geven. Of een klein stukje erkenning zijn.
Menselijkheid zit vaak in iets kleins. Maar het verschil dat het maakt, is groot.